De werknemer is sinds 9 juli 2014 in dienst als schoonmaakster. Op 1 juni 2017 meldt de medewerker zich ziek.
Na haar ziekmelding is het de werknemer niet gelukt om haar werk weer te hervatten.
Na 2 jaar loondoorbetaling beoordeelt het UWV de reïntegratie-inspanningen van de werkgever. Dat is gebruikelijk. Het UWV vindt de inspanningen van de werkgever onvoldoende. Om die reden legt het UWV een loonsanctie op. De werkgever is daarom verplicht na 2 jaar, nog 1 jaar het salaris van de zieke medewerker door te betalen.
Na 3 jaar ziek-zijn, kent het UWV in juni 2020 aan de werknemer een WIA-uitkering toe.
De werknemer is 80-100% arbeidsongeschikt. Passend werk is niet beschikbaar en herstel is niet snel te verwachten. De vrouw vraagt daarom aan de werkgever om haar dienstverband te beëindigen.
In augustus 2020 belooft de werkgever een ontslagvergunning aan te vragen waardoor de werknemer recht krijgt op een transitievergoeding.
Er gebeurt niets. Op 10 november 2020 ontvangt de werknemer een email van werkgever. De werkgever belooft opnieuw om financieel af te rekenen. Toch blijft het ook daarna weer stil.
Na 5 maanden heeft de werkgever nog geen start gemaakt met het ontslag en betaling van de transitievergoeding.
Daarom vraagt de vrouw of de werkgever wil meewerken aan een beëindiging via een vaststellingsovereenkomst. Dat is een rechtsgeldige manier om het dienstverband te beëindigen en over te kunnen gaan tot betaling van de transitievergoeding. Op dat verzoek reageert de werkgever ook niet.
De werknemer gaat daarom naar de Kantonrechter met het verzoek haar ‘slapende dienstverband’ te beëindigen.
Haar dienstverband is slapend geworden omdat de vrouw langdurig arbeidsongeschikt zal blijven. Het vonnis van de rechter is heel duidelijk. De Kantonrechter wijst het verzoek van de werknemer toe en gaat over tot beëindiging van het dienstverband.
“De werkgever had in moeten gaan op het beëindigingsverzoek van de werknemer”, aldus de Kantonrechter.
Door niets te doen, handelde de werkgever in strijd met de eis van goed werkgeverschap. Zo handelen, maakt de werkgever schadeplichtig. De werknemer heeft daarom recht op een schadevergoeding die gelijk is aan de transitievergoeding van € 2.127,32 bruto.
Deze uitspraak laat zien dat als een werknemer na 2 jaar nog altijd arbeidsongeschikt is, er een recht ontstaat om het slapende dienstverband te laten beëindigen door de werkgever. Door zo’n beëindiging ontstaat dan weer voor de werknemer een recht op een transitievergoeding.
Een werkgever hoeft alleen mee te werken als herplaatsing van de werknemer niet mogelijk is of herstel van medewerker niet realistisch is.
Heb je vragen over deze uitspraak of andere vragen, neem contact op met Loods.aanBoord.
Bron: uitspraak Rechtbank Noord-Holland, 25 maart 2021
